Onceki yazida belirttigim 15 gunluk macera basliyor...efendim kan testine gore hamileydim gel gorki hala havaya giremiyoruz. Ultrasonda keseyi gorecegiz ici dolu olacak ve de kalp atisi alacagiz. Ohoo bekle de zaman gecsin. Neyse bu arada bir de kocamin ameliyati girdi isler iyice karisti. İlk kontrolu ameliyat sonrasina biraktik. Ufak bir ameliyat diye aileden kimseye haber vermedik. İkimizinki de baska sehirlerde yasiyor. Kendimiz hallederiz dedik. Ama askimin normalden fazla agrisi olunca doktor 2 gece hastanede yatirdi bizi. Bende iki gece refakatci olarak yaninda kaldim. Tabi tempo yordu beni baya. Hastane cikisi askim ameliyatli haliyle beni kontrole goturdu. Kalbim korkudan nasil kut kut atiyordu anlatamam. Bizimki de beni rahatlatmaya calisiyor fakat telasli oldugu her halinden belli. Sevim hanimin odasina girdik. Muthis bir sakinlikle bizi karsiladi. Biraz muhabbetten sonra beni ultrasona aldi. Aklimdan binbir sey geciyor ekrana bakamiyordum korkudan. En sonunda Sevim hanim keseyi ve icindeki minigimizi gosterdi. Ancak kalp atisi icin henuz erken 1 hafta sonra tekrar gelin dedi. Yani bir hafta daha mi stresle bekleyecegiz biz? Ben hala inanamiyor Sevim hanima dusuk tehlikesi gibi binbir endisemi soruyordum ki o bana hamilelik ve anneligin nasil bir mucize oldugunu anlatmaya basladi. Daha sonra PKO dan dolayi kullandigim ilaclarima devam etmemi benim gibi hastalarda ilk uc ay bunun onemli oldugunu soyledi. Bununla beraber folik asit ve elevit kullanmaya basladim. Nasil yani ben hamilemiydim gercekten. Butun korkularim bosa cikti. Kendi kendime sorunsuz hamile kalmistim hem de basit bir seker ilaciyla. Eski doktorum Nuri nin soyledigi hicbir seye (asilama yumurta takibi) gerek kalmamisti. Size tavsiyem hemen umutsuzluga kapilip tedavi yontemlerine sarilmayin. İnsanlarin cocuk istegini somuren o kadar cok doktor(insanliktan nasibini almamis olanlardan bahsediyorum) varki. İnanip umutlarinizi paranizi bosa harcamayin. Benim gibi once doktorunuzu degistirin. Belki ben Sevim hanmla karsilasmasaydim bunlari deniyor olacaktim. Neyse konumuza donelim :)
Ertesi gun ise gittim. Ogleden sonra kirmizi renkli bir kanama basladi. Elim ayagim bosaldi ne yapacagimi bilemedim. Bunu da kaybetmeye dayanamazdim. Hemen kocami aradim en yakindaki hastaneye gittik. Ama tum doktorlar dogumdaydi. Sevim hanimi aradim. Bana hemen eve gidip istirahat etmemi soyledi bir tane de fitil verdi. Devam etmemi soyledigi coraspini hemen kesmemi soyledi.( Kan sulandirici etkisinden dolayi). İste yeni bir kriz. Zaten esimin ameliyatindan dolayi iki gun izinliydim bir de uzerine 3 gun rapor mudurume nasil aciklayacagim ben bunu? Mecburen soylemek zorunda kaldim adama. Ozel sektorde pek anlayis gosterilmez boyle durumlara ama sagolsun anlayis gosterdi beni idare etti. Bu arada evde bir tarafta ben bir tarafta yeni ameliyatli esim yatiyor kimsemiz yok. Nasil ailemizi aradik anlatamam. Evde yiyecek yemek yok o derece. Annemi arayip durumu anlattik hemen ilk ucaga atlayip geldi. Kadin hem sevinc hem uzuntu bir arada yasadi. Bu arada iki tarafin da ailesi duydu mecburen. Ama cok destek oldular bize iyiki soylemisiz. 5 gun boyunca kipirdamadan yattim kanamam da kesildi. Annem de calistigi icin donmek zorunda kaldi. Tekrar korkuyla ya dusuk yapmistim ya da kalp atisi alacaktik. Ya hep ya hic yani. Bu daha da stresliydi. Ama cok sukur pit pit atan kalbini duyduk inanilmaz bir his anlatamam. Hersey yolundaydi. Tek uzucu yani Sevim hanimla kontrollere devam edemeyecek olmamdi. Cunku artik meslegi biraktigi icin hatirli hastalara bakiyordu. Bundan sonra istedigim bir doktorla devam edebilecegimi soyleyerek veda etti bize. Kendisine o kadar minnettarim ki tecrubeli bir gozun buyuk denebilecek bir sorunu nasil basit bir yolla cozebilecegini gosterdi bize. Tekrar tekrar tesekkur ediyorum her zaman minnetle anacagim kendisini.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder